Komunikaty

Najmilsi  !

Jutro 25 marca Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.

Jutro także realizując apel Abpa Stanisława Gądeckiego, Przewodniczącego KEP

we wszystkich kościołach

w intencji ustania epidemii, za chorych, za służby medyczne oraz za zmarłych zostanie odmówiony Anioł Pański, modlitwę Ojcze nasz i 3 razy Zdrowaś Maryjo.

Odmówimy tez modlitwę zaproponowaną przez przewodniczącego Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE) kard. Angelo Bagnasco:
„Boże Ojcze, Stwórco świata, wszechmogący i miłosierny, który z miłości do nas posłałeś na świat swojego Syna jako lekarza dusz i ciał, spójrz na swoje dzieci, które w tym trudnym momencie niepewności i lęku w wielu regionach Europy i świata, zwracają się do Ciebie szukając siły, zbawienia i pocieszenia. Uwolnij nas od chorób i strachu, ulecz naszych chorych, pociesz ich rodziny, daj mądrość rządzącym, energię i siłę lekarzom, pielęgniarkom i wolontariuszom, życie wieczne zmarłym. Nie opuszczaj nas w chwili próby, ale uwolnij nas od wszelkiego zła. O to Cię prosimy, który z Synem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na wieki. Amen.
Maryjo, Uzdrowicielko chorych i Matko nadziei, módl się za nami!”

Dodatkowo Biskup Gliwicki prosi, aby tego dnia o godz. 12.00, we wszystkich kościołach diecezji zabrzmiały dzwony.

Serdecznie zapraszam  

Komunikat Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski

Z wiarą w Opatrzność Bożą i w trosce o życie i zdrowie społeczeństwa i w nawiązaniu do komunikatów Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski podejmujemy decyzję o wprowadzeniu prewencyjnych środków ostrożności w sytuacji zagrożenia koronawirusem.

Kościół od dwóch tysiącleci służy osobom chorym i potrzebującym, nawet w czasach epidemii, nie rezygnując z głoszenia Ewangelii oraz sprawowania sakramentów świętych.

1. Mając na uwadze zagrożenie zdrowia oraz życia (zgodnie z kan. 87 par. 1, 1245 i kan. 1248 par. 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego), rekomendujemy biskupom diecezjalnym udzielenie dyspensy od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy Świętej do dnia 29 marca br. następującym wiernym:
a. osobom w podeszłym wieku,
b. osobom z objawami infekcji (np. kaszel, katar, podwyższona temperatura, itp.),
c. dzieciom i młodzieży szkolnej oraz dorosłym, którzy sprawują nad nimi bezpośrednią opiekę,
d. osobom, które czują obawę przed zarażeniem.

Skorzystanie z dyspensy oznacza, że nieobecność na Mszy niedzielnej we wskazanym czasie nie jest grzechem. Jednocześnie zachęcamy, aby osoby korzystające z dyspensy trwały na osobistej i rodzinnej modlitwie. Zachęcamy też do duchowej łączności ze wspólnotą Kościoła poprzez transmisje radiowe, telewizyjne lub internetowe.

2. W czasie liturgii do dnia 29 marca br. należy przestrzegać w kościołach następujących zasad:
a. kapłani i nadzwyczajni szafarze Komunii Świętej przed rozpoczęciem liturgii powinni dokładnie umyć ręce i kierować się zasadami higieny,
b. przypominamy, że przepisy liturgiczne Kościoła przewidują przyjmowanie Komunii Świętej na rękę, do czego teraz zachęcamy,
c. znak pokoju należy przekazywać przez skinienie głowy, bez podawania rąk,
d. cześć Krzyżowi należy oddawać przez przyklęknięcie lub głęboki skłon, bez kontaktu bezpośredniego,
e. należy powstrzymać się ponadto od oddawania czci relikwiom poprzez pocałunek lub dotknięcie,
f. na kratki konfesjonałów należy nałożyć folie ochronne,
g. rezygnujemy z napełniania kropielnic kościelnych wodą święconą.

3. W obecnej sytuacji przypominamy, że „tak jak szpitale leczą choroby ciała, tak kościoły służą m.in. leczeniu chorób ducha, dlatego jest niewyobrażalne, abyśmy nie modlili się w naszych kościołach” (Komunikat Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski, abp. S. Gądeckiego, 10.03.2020). W związku z tym zachęcamy wszystkich wiernych, aby poza liturgią nawiedzali kościoły na gorliwą modlitwę osobistą. Polecamy duszpasterzom:
a. aby kościoły pozostawały otwarte w ciągu dnia,
b. aby kapłani troszczyli się o dodatkowe okazje do spowiedzi i adoracji Najświętszego Sakramentu,
c. aby – przy zachowaniu należytych zasad higieny – kapłani i nadzwyczajni szafarze odwiedzali chorych i starszych parafian z posługą sakramentalną.

4. Jednocześnie informujemy, że do dnia 29 marca br.:
a. liturgie z udzieleniem sakramentu bierzmowania przeniesione zostają na terminy późniejsze,
b. zawieszone zostają pielgrzymki maturzystów na Jasną Górę oraz rekolekcje szkolne organizowane przez parafie. Jednocześnie prosimy środki społecznego przekazu oraz duchownych o propozycje rekolekcji w internecie, które w ten sposób mogą być przeżywane w domu,
c. sprawy rekolekcji dla dorosłych oraz organizację innych spotkań pozostawia się roztropnemu rozeznaniu księży proboszczów.

Prosimy o solidarność z osobami starszymi i potrzebującymi, np. poprzez pomoc w zakupach. Prosimy wszystkich ludzi wierzących o modlitwę w intencji ochrony przed chorobami, a także o pokój serc i łaskę głębokiego nawrócenia dla każdego z nas. Dobremu Bogu polecajmy wszystkich zmarłych na skutek koronawirusa. Módlmy się o zdrowie dla chorych, tych, którzy się nimi opiekują, lekarzy i personelu medycznego oraz wszystkich służb sanitarnych. Módlmy się o wygaśnięcie epidemii. Zgodnie z Tradycją Kościoła zachęcamy do śpiewania w naszych kościołach suplikacji „Święty Boże, Święty Mocny… Od powietrza, głodu, ognia i wojny, zachowaj nas Panie”.

Rada Stała Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, 12 marca 2020 r.

Komunikat Biskupa Gliwickiego w sprawie epidemii koronawirusa

Włączając się w duchu jedności z całym Kościołem w Polsce w przezwyciężenie epidemii koronawirusa, stwarzającej niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia również mieszkańców naszej wspólnoty diecezjalnej, bardzo gorąco zwracam się do wszystkich Czcigodnych Duszpasterzy oraz Diecezjan z prośbą o roztropność w indywidualnym i zbiorowym zachowaniu się w obliczu obecnej sytuacji. W aktualnym położeniu całej naszej Ojczyzny potrzeba solidarności z działaniami wszystkich szczebli administracji państwowej, służb sanitarnych i lekarskich, a także instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych oraz innych współdziałających z nimi.

Obok stosowania ludzkich środków, koniecznych do ochrony życia i zdrowia, nie zapominajmy o tym, że pozostajemy ludźmi wiary. Nasze ufne odniesienie do Boga, którego ręka „nie jest tak krótka, żeby nie mogła ocalić, ani słuch Jego tak przytępiony, by nie mógł usłyszeć” (Iz 59, 1), pomoże przełamać uczucie własnej bezradności wobec zagrożenia. Żarliwa modlitwa, zwłaszcza rodzinna, może wlać w serca taką odwagę i siłę, by odnaleźć pokój i nadzieję w Bogu, a nadto uspokoić emocje i uniknąć paniki. Jednocześnie pamiętajmy, że każda taka sytuacja wyzwalała od zarania dziejów potencjał świadczonej pomocy, zwłaszcza osobom słabszym i dotkniętym nieszczęściem.

W tym duchu włączmy się ze zrozumieniem i wyrozumiałością w podejmowane środki zapobiegawcze przez realizację zachęt do przestrzegania rygorów higieny i stosowania środków leczniczych oraz posłuch apelom o unikanie masowych zebrań czy spotkań –  zarówno w placówkach szkolnych, jak też w innych obszarach naszego życia. Dla dobra wspólnego podporządkujmy się ograniczeniom dotyczącym rekolekcji szkolnych oraz przenieśmy na późniejszy czas organizację różnego typu spotkań formacyjnych i udział w nich. W kwestii celebracji liturgicznych wsłuchujmy się w bieżące zalecenia:  osoby starsze i schorowane mogą ze spokojnym sumieniem pozostać w domach i śledzić transmisje niedzielnych Mszy w radiu lub telewizji, zaś uczestniczący we Mszach św. w kościołach niech pamiętają o wytycznych służb sanitarnych oraz zachowaniu daleko idącej ostrożności, wyrażającej się m. in. w powściągliwym przekazywaniu znaku pokoju. Tylko spokojnym podejściem do zaistniałej sytuacji kryzysowej możemy przyczynić się do przezwyciężenia aktualnych trudności.

Czcigodnym Duszpasterzom polecam stałą modlitwę w intencji ustania epidemii, m. in. słowami suplikacji „Święty Boży, Święty Mocny”. Jednocześnie proszę wszystkich Wiernych o gorącą modlitwę wspólnego zawierzenia: „Pod Twoją obronę, uciekamy się, Święta Boża Rodzicielko – wstawiaj się u swego Syna, byśmy doczekali powrotu do bezpiecznego budowania naszej przyszłości w zdrowiu i pomyślności”.

            Na czas podejmowanych modlitw i aktów wynagradzających za nasz brak ufności w Bożą Opatrzność niech nas wszystkich wspiera Boże błogosławieństwo w Imię + Ojca i + Syna i + Ducha Świętego.

Gliwice, 12 marca 2020 r.

+ Jan Kopiec

Biskup Gliwicki

Rekolekcje wielkopostne to bardzo szczególny czas, który pozwala lepiej i głębiej przygotować się do świąt Zmartwychwstania Pańskiego, czas, który pozwala lepiej zrozumieć istotę tych świąt. To właśnie podczas rekolekcji bardziej zagłębiamy się w mękę Chrystusa i uświadamiamy sobie prawdy, o których na co dzień, żyjąc w biegu, często zapominamy. 

Życie codzienne to zwykle pęd za sprawami doczesnymi : codzienność, praca, obowiązki. Wydaje się, że mamy coraz mniej miejsca dla Boga, ale i dla drugiego człowieka. Dlatego kiedy wkraczamy w okres Wielkiego Postu, tak jakby zatrzymujemy się, zwalniamy i uświadamiamy sobie, że nie tak powinno wyglądać nasze życie. Udział w rekolekcjach wielkopostnych powinien być dla nas  przede wszystkim czasem zadumy i refleksji nad własnym życiem. Zastanowienia się, w którym miejscu jestem i na jakim poziomie mojego życia jest moja wiara i drugi człowiek.

Tegoroczne rekolekcje poprowadzi w naszym kościele franciszkanin, Ojciec Idzi Soroburski OFM.

Kilka zdań o franciszkanach

Zakon powstał w 1209 roku, założył go św. Franciszek z Asyżu, zwany także Biedaczyną z Asyżu, Franciszkiem Serafickim bądź Poverello (wł. – Biedaczyna). Nazywał się Giovanni (Jan) Bernardone, urodził się w 1182 roku w Asyżu. Pochodził z bogatej włoskiej rodziny mieszczańskiej.

Od 1208 roku wokół Franciszka zaczęli gromadzić się towarzysze, z którymi w 1209 roku założył zakon (tzw. I zakon franciszkański). Siedzibą zakonu była asyska kaplica Matki Bożej Anielskiej – Porcjunkula. W 1212 r. św. Franciszek założył zakon klarysek (tzw. II zakon franciszkański), a w 1221 r. - zakon dla ludzi świeckich (tzw. III zakon franciszkański, od 1978 r. jego nazwa brzmi Franciszkański Zakon Świeckich).

We wrześniu 1224 r. podczas pobytu na górze La Verna Franciszek otrzymał stygmaty na dłoniach, stopach i na boku. Jest to pierwszy w historii udokumentowany fakt stygmatyzacji. Zmarł 3 października 1226 roku w Porcjunkuli. 15 lipca 1228 r. kanonizował go w Asyżu papież Grzegorz IX.

Reguła

Zakon ma własną regułę, ułożył ją św. Franciszek z Asyżu. W 1209 roku w Rzymie zaakceptował ją ustnie papież Innocenty III, zaś oficjalnie zatwierdził papież Honoriusz III bullą „Solet annuere” 29 listopada 1223 roku. Reguła w pierwszym zdaniu stwierdza: „Życie braci mniejszych polega na zachowaniu świętej Ewangelii Pana naszego Jezusa Chrystusa przez życie w posłuszeństwie, bez własności i w czystości”.

Herb

Skrzyżowane dwie ręce:
Chrystusa ze śladem na dłoni po przebiciu gwoździem i św. Franciszka (w habicie) ze stygmatem na dłoni. 
Pośrodku rąk umieszczony jest krzyż.

Zawołanie

1. Pax et bonum (łac.), pace e bene (wł.) – pokój i dobro. 
2. Deus meus et omnia – Bóg mój i wszytko (moje).

Symbol

Grecka litera Tau, przypominająca kształtem krzyż. Św. Franciszek często używał litery Tau jako podpisu i graficznego skrótu, jako swoistego rodzaju „logo” dla formy życia, którą prowadził. 
Symbol pochodzi z biblijnej Księgi Ezechiela (Ez 9,4). W prorockiej wizji znak ten był kreślony na czołach ludzi przez Boga wybranych i znajdujących się pod Jego szczególną ochroną.

źródło: https://parafiaorawka.pl/rekolekcje-wielkopostne/

            https://www.franciszkanie.pl/artykuly/historia-zakonu