Parafia Barbara - Zabrze

Komunikaty

11.02.2021r. APEL PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI NA WIELKI POST

03.02.2021r. ORĘDZIE PAPIEŻA FRANCISZKA NA XXIX ŚWIATOWY DZIEŃ CHOREGO 2021 r.

Jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście (Mt 23, 8). 
Relacja zaufania u podstaw opieki nad chorymi







01.02.2021r. Rok Świętego Józefa

Dekret 

Penitencjarii Apostolskiej, 

udzielający daru specjalnych Odpustów z okazji Roku Jubileuszowego na cześć Świętego Józefa.

 

PENITENCJARIA APOSTOLSKA

DEKRET

Prot. n. 866/20/I

Udziela się daru specjalnych Odpustów z okazji Roku Jubileuszowego na cześć Świętego Józefa, zarządzonego przez Papieża Franciszka dla godnego uczczenia 150. rocznicy dnia, w którym Święty Józef został ogłoszony Patronem Kościoła Katolickiego.

Dziś upływa 150 lat, od kiedy Dekretem "Quemadmodum Deus" Błogosławiony Papież Pius IX, poruszony ciężką i bolesną goryczą czasów, w których znajdował się Kościół prześladowany przez wrogów, ogłosił Świętego Józefa Patronem Kościoła Katolickiego.

Celem utrwalenia ufności całego Kościoła w szczególny patronat Opiekuna Jezusa, Jego Świątobliwość Papież Franciszek postanowił, że od dnia dzisiejszego aż do dnia 8 grudnia 2021, dnia rocznicy ogłoszenia owego Dekretu oraz dnia poświęconego Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej i Oblubienicy najczystszego Józefa, będzie obchodzony specjalny Rok Świętego Józefa, w którym wszyscy wierni będą mogli na jego wzór wzmacniać codziennie własne życie wiary, w pełni realizując wolę Bożą.

A zatem niech wszyscy wierni, poprzez modlitwy i dobre czyny, z pomocą Świętego Józefa, Opiekuna Świętej Rodziny z Nazaretu, starają się uzyskać pociechę i ulgę w ciężkich ludzkich utrapieniach, które dręczą współczesny świat.

Pobożność względem Opiekuna Odkupiciela rozwinęła się bujnie w historii Kościoła, który nie tylko przyznaje mu wyjątkowy kult zaraz po Matce Bożej i jego Oblubienicy, ale także powierzył mu liczne patronaty.

Magisterium Kościoła z upodobaniem i wytrwale odnajduje w osobie Świętego Józefa, jak w skarbcu, dawne i nowe doskonałości, podobnie jak ojciec rodziny z Ewangelii Św. Mateusza, który "ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare" (Mt 13,52).

Aby wypełnić ten upragniony cel, najwyższą pomocą będzie dar Świętych Odpustów, które Penitencjaria Apostolska chętnie rozszerza na Rok Świętego Józefa poprzez niniejszy Dekret, wydany zgodnie z wolą Jego Świątobliwości Papieża Franciszka.

Udziela się Odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (tzn. sakramentalna spowiedź, Komunia eucharystyczna oraz modlitwa zgodna z intencjami Ojca Świętego) wiernym, którzy odrywając się w duchu od wszelkiego grzechu, uczestniczyć będą w Roku Świętego Józefa w okolicznościach i na sposoby określone przez tę Penitencjarię Apostolską.

  1. Święty Józef, prawdziwy człowiek wiary, zaprasza nas ze swej strony, abyśmy odkrywali synowską więź z Bogiem Ojcem, odnawiali naszą wierność modlitwie, przyjmowali postawę słuchania i odpowiadali z głębokim rozeznaniem woli Bożej. Udziela się zatem odpustu zupełnego wszystkim, którzy przez co najmniej pół godziny będą rozważać Modlitwę Pańską lub wezmą udział w jednym pełnym dniu skupienia, zawierającym rozważanie o Świętym Józefie.
  2. W Ewangelii przyznaje się Świętemu Józefowi tytuł "człowiek sprawiedliwy" (Mt 1, 19): on to, stróż "wewnętrznej tajemnicy, która znajduje się w głębi serca i duszy"[1], czyli uczestnik tajemnicy Boga i przez to szczególny patron forum wewnętrznego, zachęca nas do odkrywania wartości ciszy, roztropności i uczciwości w wypełnianiu naszych obowiązków. Cnota sprawiedliwości praktykowana w sposób wzorowy przez Józefa jest pełnym przylgnięciem do prawa Bożego, będącego prawem Miłosierdzia, "bowiem to właśnie miłosierdzie Boga prowadzi do pełni prawdziwej sprawiedliwości"[2]. Dlatego ci, którzy na wzór Świętego Józefa spełnią uczynek miłosierdzia względem ciała lub względem duszy, będą mogli otrzymać dar odpustu zupełnego.
  3. W powołaniu Józefa najważniejsze stało się jego bycie opiekunem Świętej Rodziny z Nazaretu, oblubieńcem Najświętszej Maryi Panny i prawnym ojcem Jezusa. Aby wezwać rodziny chrześcijańskie do odtwarzania tego przykładu wewnętrznej jedności, miłości i modlitwy, którym jest Święta Rodzina, udziela się odpustu zupełnego wiernym, którzy odmawiać będą Różaniec Święty w rodzinach i pomiędzy narzeczonymi.
  4. Sługa Boży Pius XII, w dn. 1 maja 1955 r. ustanowił święto Świętego Józefa Rzemieślnika, "w tym celu, aby godność pracy została uznana przez wszystkich ludzi i aby ta godność natchnęła życie społeczne i prawodawstwo, stanowione zgodnie z równym podziałem uprawnień i obowiązków"[3]. Dlatego udziela się odpustu zupełnego każdemu, kto powierzać będzie codziennie swoją działalność opiece Świętego Józefa, a także każdemu wiernemu, wzywającemu Rzemieślnika z Nazaretu w modlitwach wstawienniczych za tych, którzy szukają pracy, aby mogli znaleźć zajęcie, oraz aby praca wszystkich ludzi była bardziej godna.
  5. Ucieczka Świętej Rodziny do Egiptu "pokazuje nam, że Bóg jest tam, gdzie człowiek znajduje się w niebezpieczeństwie, tam gdzie człowiek cierpi, tam gdzie ucieka, gdzie doświadcza odrzucenia i opuszczenia"[4]. Udziela się zatem odpustu zupełnego wiernym, którzy odmawiać będą Litanię do Świętego Józefa (w tradycji łacińskiej) lub Akatyst do Świętego Józefa, w całości lub przynajmniej w odpowiedniej części (w tradycji bizantyjskiej), lub też jakąś inną modlitwę do Świętego Józefa, przypisaną jako własna w różnych tradycjach liturgicznych, w intencji Kościoła prześladowanego od wewnątrz i od zewnątrz oraz w intencji ulżenia wszystkim chrześcijanom, którzy cierpią prześladowania wszelkiego rodzaju.

Święta Teresa z Avila uznała w Świętym Józefie patrona we wszystkich okolicznościach życia: "Innym Świętym, rzec można, dał Bóg łaskę wspomagania nas w tej lub innej potrzebie, temu zaś chwalebnemu Świętemu, jak o tym wiem z własnego doświadczenia, dał władzę wspomagania nas we wszystkich"[5]. W niedawnych czasach Święty Jan Paweł II potwierdził ze swojej strony, że przykład Świętego Józefa nabiera "dla Kościoła naszych czasów szczególnej aktualności w związku z nowym Tysiącleciem chrześcijaństwa"[6].

Ponadto, celem potwierdzenia powszechności patronatu Świętego Józefa w Kościele, poza wspomnianymi wyżej okolicznościami, Penitencjaria Apostolska udziela odpustu zupełnego wiernym, którzy odmówią dowolną prawnie zatwierdzoną modlitwę lub akt pobożności na cześć Świętego Józefa, np. "Do Ciebie, Święty Józefie", szczególnie w dniach 19 marca i 1 maja, w Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa, w Niedzielę Świętego Józefa (w tradycji bizantyjskiej), 19 dnia każdego miesiąca i w każdą środę, będącą dniem poświęconym wspomnieniu tego Świętego w tradycji łacińskiej.

W obecnej sytuacji publicznego zagrożenia zdrowia, rozszerza się dar odpustu zupełnego w sposób szczególny na osoby w podeszłym wieku, na chorych, umierających i wszystkich tych, którzy z usprawiedliwionych racji nie mogą wyjść z domu, a którzy odrywając się w duchu od wszelkiego grzechu oraz z intencją wypełnienia, gdy tylko to będzie możliwe, zwykłych warunków, odmówią w domu lub tam, gdzie zatrzymuje ich przeszkoda, akt pobożności na cześć Świętego Józefa, pocieszyciela chorych i Patrona Dobrej Śmierci, ofiarując z ufnością Bogu boleści i niedogodności własnego życia.

Dla duszpasterskiego ułatwienia w otrzymaniu łaski Bożej poprzez władzę kluczy Kościoła, Penitencjaria Apostolska prosi zatem usilnie, aby wszyscy kapłani wyposażeni we właściwe uprawnienia, ofiarnie i wielkodusznie poświęcali się sprawowaniu sakramentu pokuty oraz często zanosili Komunię Świętą do chorych.

Niniejszy Dekret jest ważny na Rok Świętego Józefa, bez względu na jakiekolwiek inne zarządzenia.

Sporządzono w Rzymie, w siedzibie Penitencjarii Apostolskiej, dnia 8 grudnia 2020.

Mauro Kard. Piacenza Penitencjarz Większy Krzysztof Nykiel Regens [1] Pius XI, Kazanie z okazji ogłoszenia heroiczności cnót Sługi Bożej Emilii de Vialar: L'Osservatore Romano, 20-21.03.1935.[2] Papież Franciszek, Przemówienie podczas Audiencji Generalnej dn. 03.03.2016.[3] Pius XII, Kazanie z okazji uroczystości Świętego Józefa Robotnika (1.051955).

 


11.12.2020r. OŚWIADCZENIE PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI


W 100–lecie urodzin św. Jana Pawła II jesteśmy świadkami bezprecedensowych ataków na jego osobę. Pretekstem są rzekome zaniedbania Papieża w zakresie ujawniania i karania duchownych – sprawców nadużyć seksualnych wobec nieletnich. Osoby badające rzetelnie historię pontyfikatu Ojca Świętego doskonale wiedzą, że kwestie ochrony dzieci i młodzieży oraz przeciwdziałania wszelkim nadużyciom ze strony duchownych stanowiły dla Ojca Świętego najwyższy priorytet. To on widział w młodych przyszłość Kościoła, dlatego też – jako pierwszy – wprowadził kościelne regulacje prawne, mające chronić najsłabszych, a tym samym zapoczątkował realizację procesu zmierzającego do wykrywania przestępstw seksualnych i karania duchownych, którzy się tego dopuszczają.

Trzeba jasno powiedzieć, że dzisiejszy stan świadomości w tych kwestiach oraz wprowadzane późniejsze wytyczne, a także instrukcje postępowania w ogromnej mierze wynikają właśnie z decyzji i działań św. Jana Pawła II. Decyzje te stanowiły inspirację dla dalszych kroków mających na celu ochronę dzieci i młodzieży oraz pomoc osobom skrzywdzonym w Kościele. Papież przytaczał z mocą słowa z Ewangelii św. Jana: „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8,32). W obecnej sytuacji pragnę więc zwrócić uwagę na kilka istotnych faktów.
Święty Jan Paweł II – jako pierwszy – wprowadził w Kościele przepisy prawne zwiększające realnie ochronę dzieci i młodzieży. Już w 1993 r. wskazywał biskupom z USA, że – w przypadku przestępstw seksualnych - kanoniczne kary, włącznie z wydaleniem z kapłaństwa, są konieczne i w pełni uzasadnione. Dodawał, że powinny one podkreślać wagę krzywdy i wyrządzonego zła. Ojciec Święty przypominając ewangeliczne słowa Jezusa, zaznaczał w liście do amerykańskich biskupów, że „dla tego, który sieje zgorszenie, lepiej byłoby mieć wielki kamień młyński zawieszony na szyi i utonąć w głębinach morza”. W 1994 roku wydał specjalny indult dla Kościoła w USA, dwa lata później dla Irlandii, podkreślając, że nie może być żadnej tolerancji dla wykorzystywania seksualnego osób małoletnich.

W 2001 roku – wraz z wprowadzeniem norm motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela – zobowiązał każdego biskupa oraz wyższego przełożonego zakonnego do zgłaszania wszystkich przestępstw seksualnych popełnionych przez duchownych wobec małoletnich przed 18. rokiem życia. W dokumencie tym czytamy m.in.: „Jeśli ordynariusz lub hierarcha otrzyma wiadomość, przynajmniej prawdopodobną, o popełnieniu przestępstwa zastrzeżonego, po przeprowadzeniu badania wstępnego winien powiadomić o tym Kongregację Nauki Wiary, która z wyjątkiem ewentualnego zastrzeżenia dla siebie sprawy z powodu szczególnych okoliczności wskazuje ordynariuszowi lub hierarsze sposób postępowania”. Od roku 2001 sprawy tego typu pochodzące z całego świata są zgłaszane do tejże Kongregacji.

Postawę św. Jana Pawła II jasno oddaje ponadto stanowisko wyrażone w 2002 roku wobec biskupów amerykańskich: „Ludzie muszą wiedzieć, że w stanie kapłańskim i życiu zakonnym nie ma miejsca dla tych, którzy krzywdziliby nieletnich”. Trzeba wiec stanowczo sprzeciwiać się rozszerzaniu niepopartych żadnymi dowodami oskarżeń o jego rzekomych zaniedbaniach w reagowaniu na poznane przypadki negatywnych zachowań duchownych i świeckich.
To św. Jan Paweł II wyznaczył kierunek działań w kwestii ochrony dzieci i młodzieży, który był potem rozwijany przez Papieża Benedykta XVI. W Liście pasterskim do katolików w Irlandii (19 marca 2010 roku) – zwrócił się on m.in. do duchownych tymi słowami: „Zdradziliście niewinnych młodych ludzi oraz ich rodziców, którzy pokładali w was zaufanie. Musicie za to odpowiedzieć przed Bogiem wszechmogącym, a także przed odpowiednio powołanymi do tego sądami”. Obecnie ten sam kierunek kontynuuje z mocą Papież Franciszek.

„Raport na temat instytucjonalnego dochodzenia i procesu decyzyjnego Stolicy Apostolskiej dotyczącego byłego kardynała Theodore’a McCarricka (od 1930 do 2017)” jednoznacznie dowodzi, że św. Jan Paweł II został cynicznie oszukany.

Przed nominacją McCarricka na funkcję arcybiskupa metropolity waszyngtońskiego, św. Jan Paweł II zasięgał opinii biskupów amerykańskich na temat tej kandydatury. Dziś wiemy, że nie otrzymał pełnych informacji. Sam McCarrick – w liście z 6 sierpnia 2000 roku zaadresowanym do sekretarza Jana Pawła II – kłamał zapewniając, że nie miał z nikim relacji seksualnych. Dopiero niedawno okazało się, że ofiarą oszustw byłego kardynała prowadzącego podwójne życie stali się nie tylko Papieże, ale także Prezydenci USA i Departament Stanu, z którymi współpracował. „Jeśli ludzie, którzy codziennie zajmowali się McCarrickiem, nic nie widzieli, nie słyszeli, nie wiedzieli, a także nie zgłaszali niczego wyraźnie Rzymowi, to jak Papież oddalony o 10 tys. km mógł świadomie powstrzymać wilka w owczej skórze” (kard. Gerhard L. Müller).

Do dziś nie wiemy wielu rzeczy na temat byłego kardynała McCarrick’a. Nie jest wyjaśniony np. wątek wywiadowczy w jego życiorysie (patrz: Raport, s. 34, przypis 127 oraz s. 95–96). Wydaje się, że jego zdolność manipulowania Kościołem nie wynikała jedynie z jego indywidualnych umiejętności.

Jestem wdzięczny Ojcu Świętemu Franciszkowi za publikację tego raportu, a także za te słowa: „Jan Paweł II był człowiekiem tak rygorystycznym moralnie, o takiej prawości moralnej, że nigdy nie pozwoliłby na awans skorumpowanej kandydatury” (Raport, s. 401) „Ten, kto kwestionuje świętość Jana Pawła II jest zaślepiony swymi uprzedzeniami i nie wie, co mówi. Jest to tym bardziej przykre, gdy robią to niektórzy katolicy” (kard. Camillo Ruini).

Odpowiedź Kościoła w Polsce na wspomniany raport nie może być inna niż zakładają to słowa Papieża Franciszka z audiencji środowej, podczas której zapewnił on o swojej bliskości z ofiarami wszelakiego wykorzystywania i podkreślają konieczność wykorzenienia tego zła.
Wraz z Papieżem Franciszkiem wyrażam ponownie moje głębokie współczucie osobom skrzywdzonym przez niektórych duchownych. Konieczne jest sprawiedliwe osądzenie i ukaranie sprawców a także nieustanna troska o podnoszenie bezpieczeństwa dzieci, młodzieży i dorosłych w Kościele oraz we wszystkich innych środowiskach Św. Jan Paweł II prowadził Kościół powszechny przez niemal 27 lat. W tym czasie ludzie z całego świata mogli go dobrze poznać, a symboliczną odpowiedzią na to poznanie było zawołanie „Santo subito!” w dniu jego pogrzebu. Atak na św. Jana Pawła II – w moim przekonaniu – jest w istocie atakiem na nauczanie Kościoła, które ten Papież głosił w ciągu całego swego pontyfikatu. W jakimś sensie już w 1994 roku przewidział on ten atak: „Oto bowiem – jeśli z jednej strony istnieje «cywilizacja miłości», to równocześnie też zachodzi możliwość «antycywilizacji» destrukcyjnej, co niestety w naszej epoce stało się faktem dokonanym o bardzo szerokim zasięgu” (List do rodzin, 13). W encyklice Evangelium vitae pisał: „Jeżeli sumienie, które jest okiem dającym światło duszy (por. Mt 6,22–23), nazywa «zło dobrem, a dobro złem» (por. Iz 5,20), znaczy to, że weszło już na drogę niebezpiecznej degeneracji i całkowitej ślepoty moralnej” (EV, 24).

Już w trakcie swego pontyfikatu Jan Paweł II był przedmiotem ataków. Pamiętamy najbrutalniejszy z nich, tj. zamach na jego życie dokonany na placu św. Piotra 13 maja 1981 r. „Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów” (Mdr 2,12) – czytamy w Księdze Mądrości. Rzeczywiście, Papież z Polski już za swojego życia był niewygodny dla niektórych środowisk promujących „antycywilizację”, a także dla towarzyszących im mediów. „Podejrzliwi od dawna byli w blokach startowych, aby zniszczyć pamięć o Janie Pawle II, a tym samym o Kościele katolickim, którego nienawidzą” (kard. Gerhard L. Müller). Dlatego solidaryzuję się ze stanowiskiem Kolegium Rektorskiego KUL, skierowanym do autorów fałszywych i tendencyjnych publikacji, których celem jest nie tyle dobro ofiar nadużyć, ile szkalowanie dobrego imienia św. Jana Pawła II i podważanie jego autorytetu.

Niemiecki filozof, Hans–Georg Gadamer, pisał: „Autorytet osób nie ma […] ostatecznej podstawy w akcie poddania i abdykacji rozumu, lecz w akcie uznania i poznania – mianowicie poznania tego, że inny przewyższa czyjś osąd i pogląd i że dlatego jego sąd ma pierwszeństwo, tj. dzierży prym wobec osądu tego kogoś. Wiąże się z tym fakt, że autorytetu się właściwie nie udziela, lecz się go zdobywa i musi zdobywać, jeśli chce się go mieć. Polega on na uznaniu i w związku z tym na działaniu samego rozumu, który świadom swych granic uznaje lepszy wgląd innych” (Prawda i metoda, Warszawa 2004, s. 385). Św. Jan Paweł II w ciągu swojego pontyfikatu zdobył sobie u nas ten autorytet. Ludzie, którzy nie dorównują mu wielkością, próbują dzisiaj go zniszczyć. Nie czynią tego jednak odwołując się do racjonalnych i weryfikowalnych argumentów, ale, posługując się manipulacją, próbują wzbudzić wobec niego negatywne emocje.
Dziękuję więc wszystkim za dawanie prawdziwego świadectwa o życiu i nauczaniu tego świętego Papieża. Wyrażam wdzięczność wszystkim osobom w Polsce i na świecie, za dzielenie się prawdą o tym świętym człowieku. Dziękuję szczególnie ludziom określającym się jako Pokolenie św. Jana Pawła II za przekazywanie wiedzy i miłości do niego kolejnej generacji, która nie mogła go spotkać osobiście.

Sięgajmy częściej po nauczanie papieskie i nie dozwólmy zniszczyć dobrego imienia św. Jana Pawła II, niestrudzonego przewodnika na drodze osoby ludzkiej i społeczeństw do wolności.
Matkę Bożą, której św. Jan Paweł II zawierzył swoje życie, prośmy o to, by jego nauczanie – podobnie jak i jego następców – inspirowało ludzi na całym świecie do autentycznego życia Ewangelią Jezusa Chrystusa.



Warszawa–Poznań, dnia 7 grudnia 2020 roku

28.11.2020r. APEL PREZYDIUM KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI NA CZAS ADWENTU

APEL
PREZYDIUM KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
NA CZAS ADWENTU

 

 

Dla ludzi wierzących każdy Adwent jest czasem szczególnym. Jest czasem oczekiwania z wiarą na powtórne przyjście Zbawiciela na ziemię, a jednocześnie przygotowania się do obchodów Uroczystości Bożego Narodzenia.

Narodziny Jezusa zmieniły wszystko. Zmienił się bieg historii. Zmienił się świat. Zmienił się człowiek. Zmiany były tak głębokie, że od narodzin Jezusa rozpoczęliśmy liczyć czas.

W porównaniu z poprzednimi, tegoroczny Adwent będzie wyjątkowy. Pandemia zmieniła nasz codzienny sposób funkcjonowania, również w wymiarze duszpasterskim i praktyk religijnych. W wielu osobach wywołuje ona lęk i niepewność. W wielu już zostawiła trudne doświadczenie choroby, a nawet śmierci bliskiej osoby.

Właśnie dlatego prosimy, aby w nadchodzącym czasie otworzyć nasze serca na nadzieję, którą przynosi Chrystus. Niech oczekiwanie na spełnienie tej nadziei umocni naszą wiarę, stając się źródłem pokoju serca oraz przyczyni się do przemiany nie tylko pojedynczych osób, ale i całych społeczności – naszych rodzin i naszej ojczyzny.

Zachęcamy wiernych do uczestnictwa w codziennych Mszach Świętych Roratnich, do spotkań z przebaczającym Jezusem w Sakramencie Pojednania, do prywatnej bądź wspólnotowej adoracji Najświętszego Sakramentu w ciągu tygodnia, przy zachowaniu wszystkich obostrzeń sanitarnych.

Kapłanów prosimy o jeszcze większą gorliwość duszpasterską – zgodnie ze wskazaniami swoich biskupów – zwłaszcza odnośnie do celebracji Eucharystii, posługi konfesjonału i innych sakramentów oraz duszpasterskiego towarzyszenia wiernym w ich codziennych zmaganiach. Serdecznie prosimy wszystkich księży proboszczów, aby stwarzali wiernym możliwość uczestnictwa w rekolekcjach adwentowych zarówno w kościele, jak i on-line.

Jako kapłani, nie szczędźcie czasu, aby codziennie spotykać się ze Słowem Bożym, trwać przed Najświętszym Sakramentem, modląc się za naszych parafian – o głęboką wiarę, o świętość życia, za Kościół i wreszcie za naszą ojczyznę – o pokój i umacnianie jej chrześcijańskiej tożsamości.

Niech adwentowy czas oczekiwania będzie dla nas zadatkiem tej nadziei, która spełni się wraz z ostatecznym przyjściem Bożego Syna.

Wszystkim z serca błogosławimy,

 

 

               

 

Stanisław Gądecki

Arcybiskup Metropolita Poznański

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Marek Jędraszewski

Arcybiskup Metropolita Krakowski

Wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

 

Artur G. Miziński

Sekretarz Generalny

Konferencji Episkopatu Polski

 

 

 

 

 

 

 

 

Warszawa, dnia 26 listopada 2020 roku


28.11.2020r. APEL NA XXI DZIEŃ MODLITWY I POMOCY MATERIALNEJ KOŚCIOŁOWI NA WSCHODZIE

APEL NA XXI DZIEŃ MODLITWY I POMOCY MATERIALNEJ KOŚCIOŁOWI
NA WSCHODZIE - 6 grudnia 2020 II Niedziela Adwentu

Umiłowani Bracia i Siostry!

Czas adwentu to czas wyjątkowo nam bliski z racji na szczególne treści religijne jak i ze
względu na bogactwo tradycji z tym okresem związanych. Być może ten klimat duchowy i
kulturowy sprawił, że Konferencja Episkopatu Polski wybrała Drugą Niedzielę Adwentu,
jako ten dzień, w którym jesteśmy zaproszeni do wyrażenia naszej pamięci oraz okazania
życzliwości dla wszystkich naszych sióstr i braci, żyjących na Wschodzie, a bliskich nam z
racji historycznych i licznych wspólnych doświadczeń. Wielu z nas pozostawiło tam swoje
rodziny. A jeszcze więcej jest takich, którzy wspominają swoich bliskich zmarłych i ich
groby, często już bezimienne, rozsiane na Wileńszczyźnie, Polesiu, na Wołyniu i Podolu,
bezkresnej Syberii czy na stepach Kazachstanu. Przy tym pamiętamy dobrze, na jakie
trudności byli narażeni wszyscy nasi bracia i siostry i ile musieli wycierpieć za polskość i
wiarę to przez całe dziesięciolecia.

             W tej niezwykłej historii odradzania się Kościoła Katolickiego za Wschodnią granicą, od
ponad 30 lat uczestniczy Zespół Pomocy Kościołowi na Wschodzie przy Konferencji
Episkopatu Polski i każdy, kto duchowo czy materialnie to wielkie dzieło wspiera.
Zespół na miarę swoich możliwości, w oparciu o złożone ofiary, służy pomocą
duszpasterzom i wiernym tam posługującym i mieszkającym. Aktualnie, Kościołowi za
wschodnią granicą, służy 198 kapłanów diecezjalnych, 387 kapłanów zakonnych, 320 sióstr
zakonnych i 40 braci zakonnych z Polski oraz osoby świeckie. Do biura Zespołu napływają
pisemne prośby z diecezji, parafii oraz ze zgromadzeń zakonnych pracujących na Wschodzie:
z Litwy, Łotwy i Estonii, Białorusi, Ukrainy, Rosji, Kazachstanu i z krajów Azji Środkowej.
W bieżącym roku zostało już zrealizowanych 240 próśb, na kwotę 2 294 000 zł. Dzięki
zebranym ofiarom udało się zorganizować letni wypoczynek dla dzieci i młodzieży,
wsparliśmy funkcjonowanie świetlic parafialnych, przedszkoli, domów dla osób starszych i
domów samotnej matki, prace remontowo budowlane oraz działalność charytatywną.
Drodzy Bracia i Siostry. Każda bezinteresowna pomoc powróci do nas zgodnie ze
słowami: „Dawajcie a będzie wam dane; miarą dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą
wsypią w zanadrze wasze” (Łk 6, 38).

               W imieniu, Pasterzy, kapłanów, sióstr zakonnych i wszystkich, którym pomagamy, składamy serdeczne podziękowanie i zapewnienie, że wierni tworzący Kościół Katolicki na Wschodzie, gorliwie modlą się za ofiarodawców w duchu wdzięczności za przekazane ofiary. Przeżywany w Polsce i na placówkach polonijnych „Dzień modlitwy i pomocy materialnej Kościołowi na Wschodzie” tam, za wschodnią granicą, jest dniem wdzięczności za tych, którzy pomagają duchowo i materialnie.

Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Nowego Roku!


Przewodniczący
Zespołu Pomocy Kościołowi na Wschodzie

+ Antoni P. Dydycz














01.11.2020r. Odpust zupełny za zmarłych

ODPUST  ZUPEŁNY  ZA  ZMARŁYCH

Nawiedzając kościół lub kaplicę publiczną w uroczystość Wszystkich Świętych oraz w Dniu Zadusznym, możemy pod zwykłymi warunkami uzyskać odpust zupełny, czyli całkowite darowanie kar dla dusz w czyśćcu cierpiących.

W czasie nawiedzenia świątyni należy:
- odmówić Ojcze Nasz i Wierzę w Boga,
- być w stanie łaski uświęcającej (spowiedź sakramentalna),
- przyjąć Komunię św,
- pomodlić się w intencji Ojca Świętego.

Wierni, którzy pobożnie nawiedzą cmentarz i przynajmniej w myśli pomodlą się za zmarłych, zyskują odpust, który może być ofiarowany za dusze w czyśćcu cierpiące.
Odpust ten w tym roku można uzyskać we wszystkich dniach listopada - zupełny, natomiast w ciągu roku odpust cząstkowy.

25.10.2020r. APEL PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI

Poznań, dnia 23października 2020 roku
 
APEL PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI PRZED UROCZYSTOŚCIĄ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
 
Zbliża się dzień 1 listopada, a wraz z nim Uroczystość Wszystkich Świętych i jedna z piękniejszych polskich tradycji nawiedzania cmentarzy, pamięci i modlitwy za zmarłych.Miarą naszej kultury duchowej jest między innymi zdolność pamiętania o tych, którzy odeszli do wieczności. Dlatego, tego dnia miliony Polaków nawiedzają każdego roku groby swoich bliskich, dowodząc tego, że ludzka miłość nie kończy się razem ze śmiercią. W tym roku jednak znajdujemy się w nadzwyczajnej sytuacji pandemii i dużego wzrostu zakażeń koronawirusem.
 
W trosce o życie i zdrowie naszych rodaków apeluję o rozłożenie nawiedzania grobów na dni poprzedzające 1 listopada oraz dni następujące po tej uroczystości. Apeluję również do osób starszych, aby w tym roku odłożyły nawiedzanie cmentarzy i zostały bezpiecznie w domach, wyrażając swoją pamięć poprzez wierną modlitwę.
 
W związku z nałożonymi przez władze państwowe ograniczeniami sanitarnymi, dotyczącymi liczby uczestników zgromadzeń religijnych, w wielu diecezjach w Polsce zostały ogłoszone dyspensy od obowiązku udziału we Mszach Świętych niedzielnych i święta nakazane. Można z nich skorzystać również w Uroczystość Wszystkich Świętych.
 
W tej wyjątkowej sytuacji, zamiast modlitwy w kościołach i na cmentarzach, łączmy się duchowo ze wspólnotą wiernych poprzez modlitwę w domu oraz za pośrednictwem radia i telewizji.
 
W tym trudnym czasie, otaczam wszystkich Polaków modlitwą,za wstawiennictwem świętych patronów naszej Ojczyzny.
 
 
Stanisław Gądecki
Arcybiskup
Metropolita Poznańsk
 Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów
Europy (CCEE)
 

18.10.2020r. Komunikat - Wytyczne na czas pandemii

Wytyczne

dotyczące zasad bezpieczeństwa i higieny oraz duszpasterstwa w czasie pandemii koronawirusa

 

 

1)Zgodnie z wcześniejszymi postanowieniami na terenie Diecezji Gliwickiej obowiązuje dyspensa od niedzielnego i świątecznego uczestnictwa we Mszy świętej dla:

a)osób w podeszłym wieku,

b)osób z objawami infekcji (np. kaszel, katar, podwyższona temperatura itp.),

c)osób, które czują obawę przed zarażeniem.

 

2)W związku z ograniczeniami liczby wiernych, którzy mogą uczestniczyć w zgromadzeniach religijnych, wiernym parafii, które znajdą się w obszarze tzw. strefy czerwonej udzielam ogólnej dyspensy od obowiązku niedzielnego i świątecznego uczestnictwa we Mszy świętej w okresie obowiązywania ww. restrykcji.

 

Uczestnictwo we Mszy świętej i nabożeństwach w kościołach

 

1)W kościołach obowiązują następujące zasady, co do ilości wiernych, którzy mogą przebywać w kościele w czasie sprawowania liturgii: w strefie żółtej – 1 osoba na 4 m kwadratowe; w strefie czerwonej – 1 osoba na 7 m kwadratowych powierzchni kościoła, w której wierni uczestniczą w liturgii.

 

2)Maseczek lub przyłbic zakrywających nos i usta w obszarze kościoła powinni używać:

- wierni uczestniczący w liturgii, chyba że mają zwolnienie lekarskie wynikające z przeciwwskazań medycznych,

- posługujący w kościołach

- służba liturgiczna podczas liturgii i przygotowania do niej

- księża koncelebransi

3)Z obowiązku noszenia maseczki lub przyłbicy ochronnej zwolniony jest jedynie kapłan przewodniczący liturgii.           

4)Zakazuje się uzupełniania kropielnic wodą święconą i kropienia nią wiernych.

 

5)Udzielanie Komunii Świętej.

a)Podczas każdej liturgii wiernym należy umożliwić przyjęcie Komunii Świętej zarówno do ust, jak i na rękę.

b)Należy pamiętać o zachowaniu odległości między osobami przystępującymi do Komunii Świętej, a także by osoby, które przyjmują Ciało Pańskie na rękę, spożyły je bezpośrednio przy kapłanie.

c)Kapłani i nadzwyczajni szafarze rozdający Komunię Świętą powinni bezpośrednio przed tą czynnością, jak i po niej zdezynfekować ręce.

           

            6) Zbliżająca się Uroczystość Wszystkich Świętych jest czasem większej ilości spowiedzi wiernych. Dlatego zachęca się by w miarę możliwości sakrament ten był sprawowany w tzw. otwartych konfesjonałach lub miejscach, które umożliwiają należyty dystans. W każdym przypadku należy jednak zadbać, by konfesjonał był należycie przygotowany i dezynfekowany. Zarówno kapłan jak i penitent powinni mieć zasłonięte usta i nos za pomocą maseczki lub przyłbicy ochronnej.

 

7)Sakrament namaszczenia chorych.

a)Dopuszcza się możliwość udania się do domu chorego z posługą sakramentalną. Należy jednak zrezygnować z tradycyjnej formy takich wizyt w pierwszy piątek lub sobotę miesiąca, a wizyty rozłożyć tak by jednego dnia odwiedzić jednego lub dwóch chorych, aby zminimalizować ryzyko ewentualnego zakażenia.

 

            8) Należy odwołać wszystkie pielgrzymki i wyjazdy duszpasterskie.

 

9)W związku z Uroczystością Wszystkich Świętych i Dniem Zadusznym należy zachęcać wiernych do indywidualnego nawiedzania cmentarzy, rozkładając odwiedziny grobów swoich bliskich na okres przed Uroczystością i po niej.

 

10)W tym roku w Diecezji Gliwickiej zostają odwołane duszpasterskie wizyty kolędowe w tradycyjnej formie.

 

11)Zamiast tego wiernych należy zaprosić na Msze Święte lub nabożeństwa kolędowe, zorganizowane w mniejszych grupach, których intencją będzie modlitwa za tych właśnie parafian.

 

12)Podczas Mszy Świętej należy odmówić modlitwę błogosławieństwa nad zebranymi i pozostałymi w domach mieszkańcami, zwłaszcza chorymi, jak również poświęcić wodę, którą wierni mogą zabrać do domów.

 

13)Należy zachęcić wiernych, by po powrocie do domów odprawili przygotowaną celebrację „liturgii rodzinnej”, odmawiając modlitwę, której tekst otrzymali w świątyni, oraz kropiąc mieszkanie wodą święconą.


Pełny tekst dostępny na stronie kurii diecezji gliwickiej, pod adresem:

https://kuria.gliwice.pl/2020/10/17/wytyczne-dotyczace-zasad-bezpieczenstwa-i-higieny/


21.09.2020r. Informacje dotyczące przygotowania do I Komunii Św.

Informacje dotyczące przygotowania do I Komunii Św.

        Przygotowanie do I Komunii Św. odbywa się przez cały rok przy swojej parafii (o przynależności do parafii decyduje miejsce zamieszkania nie szkoła)

        Dzieci klas III, oprócz religii w szkole, przychodzą raz w miesiącu na katechezę do parafii.

        I Komunia Św. w naszej parafii będzie 03 maja 2021 r.

o godzinie 10.30

        Pierwsze spotkanie z rodzicami odbędzie się 01.10.20 po mszy szkolnej

        Jeżeli dziecko było ochrzczone w innej parafii, to przy zapisie należy przedstawić metrykę chrztu.

        Jeśli rodzice dziecka z innej parafii zdecydują się na przygotowanie w naszej parafi należy jeszcze dostarczyć zgodę Waszego proboszcza

        Prosimy o wypełnienie formularza zapisu dziecka i oddanie go księdzu proboszczowi odpowiedzialnemu za przygotowanie dzieci do I Komunii Św.

(formularz prosimy wypełnić czytelnie)

 

 

Formularz zgłoszenia dziecka do I Komunii Św.

Imię i Nazwisko

...............................................................................

Imiona rodziców

..............................................................................

Adres zamieszkania (telefon, mail)

..............................................................................

..............................................................................

Data urodzenia

.............................................................................

Parafia chrztu

.............................................................................

Przygotowanie do I Komunii Św. to nie tylko nauka katechizmu, ale także wprowadzenie dziecka w doświadczenie wiary poprzez praktykę życia we wspólnocie Kościoła. Niezbędne jest systematyczne uczestnictwo razem z dzieckiem we mszy św. w niedzielę. Bardzo ważny jest przykład wiary rodziców. Przypominamy, że msze św. w niedzielę są o godzinie 900i 1030. Msza św. szkolna w czwartek o 17.00.


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16