29.03.2018r. Triduum Paschalne
Dziś zaczynamy.
Wielki Czwartek
18.00 Msza Święta Wieczerzy Pańskiej
Wielki Piątek
09.00 Droga Krzyżowa
18.00 Liturgia Wielkopiątkowa
Noc z Soboty na Niedzielę
20.00 Wigilia Paschalna
Dziś zaczynamy.
Wielki Czwartek
18.00 Msza Święta Wieczerzy Pańskiej
Wielki Piątek
09.00 Droga Krzyżowa
18.00 Liturgia Wielkopiątkowa
Noc z Soboty na Niedzielę
20.00 Wigilia Paschalna
Ks. Andrzej Iwanecki został biskupem pomocniczym diecezji gliwickiej. Uroczystość święceń odbędzie się 7 stycznia w gliwickiej katedrze.
Dzisiaj, 18 listopada w południe, podczas sesji plenarnej synodu diecezjalnego, biskup gliwicki Jan Kopiec ogłosił, że papież Franciszek mianował ks. prałata Andrzeja Iwaneckiego biskupem pomocniczym w Gliwicach. Jest czwartym biskupem skierowanym do pracy w tej diecezji.
Wiadomość została przyjęta długimi oklaskami zebranych na obradach synodu.
Biskup nominat ma 57 lat, pochodzi z Siemianowic Śląskich. Od 1998 roku jest proboszczem parafii św. Franciszka z Asyżu w Zabrzu. W diecezji pełnił szereg funkcji, był dziekanem dekanatu zabrzańskiego, konsultorem diecezjalnym, członkiem Diecezjalnej Rady Kapłańskiej i moderatorem rejonowym Ruchu Światło-Życie.
Bp Jan Kopiec, ogłaszając za Nuncjaturą Apostolską w Polsce decyzję papieża Franciszka, poinformował, że jego stolicą tytularną będzie Arcavica w Hiszpanii. Dodał, że jest to dawna diecezja bp. Grzegorza Rysia, obecnie arcybiskupa.
- To miłe, że ktoś nas potrzebuje, a jeszcze milsze, że tym kimś jest Pan Jezus - powiedział biskup nominat Andrzej Iwanecki. Podziękował ojcu świętemu Franciszkowi za zaufanie i posłanie, Nuncjuszowi Apostolskiemu za ojcowskie przyjęcie i biskupowi gliwickiemu za to, że chce mieć biskupa pomocniczego w diecezji, a także obecnemu na sali biskupowi seniorowi Gerardowi Kuszowi.
- Uśmiecham się z tego miejsca i pozdrawiam tych wszystkich, których znam osobiście. Uśmiecham się i pozdrawiam także tych, których pragnę wkrótce poznać osobiście - powiedział.
Poinformował, że w dniu, kiedy dowiedział się o nominacji, w Ewangelii czytany był fragment o słudze nieużytecznym, który zrobił to, co do niego należało. - Więc w tym duchu służby zgłaszam się, Księże Biskupie, do pomocy w diecezji i deklaruję publicznie wypełnienie wszystkich zadań, które mi Ksiądz Biskup powierzy, najlepiej jak potrafię - powiedział. Na koniec dodał: -W takim momencie trzeba poprosić o modlitwę. Wszyscy wiemy, że jesteśmy w tym posługiwaniu niesieni na fali modlitwy. Bardzo proszę o modlitwę i Księdza Biskupa o błogosławieństwo dla mnie.
Sakra biskupia ks. Andrzeja Iwaneckiego, mianowanego na biskupa pomocniczego diecezji gliwickiej, odbędzie się w niedzielę 7 stycznia o 12.30 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach. Będzie to pierwsza taka uroczystość w historii gliwickiej katedry. Obecny na niej będzie abp Salvatore Pennacchio, Nuncjusz Apostolski w Polsce.
http://gliwice.gosc.pl/doc/4321218.Nowy-biskup-w-Gliwicach
Synod diecezjalny to ciało doradcze Biskupa, czyli grupa wybranych osób z diecezji (świeckich i duchownych), które pomagają Księdzu Biskupowi w podejmowaniu decyzji dotyczących Kościoła Gliwickiego. Ksiądz Biskup zaprasza przedstawicieli całej diecezji aby słuchać ich propozycji dotyczących ważnych spraw dla naszej diecezji. Wierzymy, że przez synod Duch Święty przemawia do Kościoła i nim kieruje.
Jest wiele sposobów aby włączyć się w dzieło Synodu. Polecamy przede wszystkim modlitwę za Synod, wypełnianie ankiet i przesyłanie swoich pomysłów do sekretariatu synodu oraz wsparcie materialne
Modlitwa Adsumus
Oto jesteśmy, Duchu Święty Boże,
choć podlegli ohydzie grzechu,
to jednak gromadzimy się właśnie w Twoje Imię.
Przybądź do nas, pozostań z nami
i racz przeniknąć nasze serca.
Poucz nas, co mamy czynić, dokąd mamy podążać
i ukaż, co powinniśmy rozstrzygnąć,
abyśmy z Twoją pomocą mogli się Tobie we wszystkim podobać.
Ty sam bądź doradcą i sprawcą naszych decyzji, bo tylko Ty
wraz z Bogiem Ojcem i Jego Synem pełne chwały masz Imię.
Ty, który w najwyższej równości znajdujesz upodobanie,
nie dozwól, abyśmy stali się burzycielami sprawiedliwości.
Niech niewiedza nie zwodzi nas na manowce,
niech nie odmienia nas ludzka przychylność,
a wzgląd na godności czy na osoby niech nas nie deprawuje.
Ty zaś złącz nas ze sobą skutecznie darem Twojej wyjątkowej łaski,
abyśmy byli jedno w Tobie i w niczym nie oddalili się od prawdy;
skoro zebraliśmy się w Twoje Imię,
niech tak we wszystkim przestrzegamy sprawiedliwości,
kierując się ponadto pobożnością,
aby teraz nasze postanowienia w niczym nie sprzeciwiały się Tobie
i abyśmy w przyszłości osiągnęli wieczną nagrodę za dobre dzieła.
Amen.
(przekład: ks. Adam Tondera)
Odmówienie modlitwy związane jest z odpustem cząstkowym, jeśli odmawia się ją na początku/końcu dnia, obowiązków bądź posiłku.
Aby wesprzeć działania synodu, prosimy o wpłaty na konto:
Bank PEKAO S.A. I/O Gliwice
Diecezja Gliwicka, ul. Łużycka 1
60 1240 1343 1111 0000 2337 5479
Z dopiskiem "Synod"
Drodzy Diecezjanie!
„Idźcie i głoście!”. To misyjne polecenie towarzyszy nam w trwającym roku duszpasterskiej pracy.Przywołane słowa Chrystusa Zmartwychwstałego stały się ćwierć wieku temu jednym z kluczowych argumentów przemawiających za przystąpieniem do reformy struktur administracyjnych Kościoła w Polsce.
U progu 1992 roku papież Jan Paweł II napisał do polskich biskupów: „Przeobrażenia te pozostają w organicznym związku z Chrystusowym poleceniem skierowanym do Apostołów po zmartwychwstaniu: »Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego«. Słowa wypowiedziane w chwili, kiedy Chrystus odchodził do Ojca po wypełnieniu swej ziemskiej misji, nabrały pełnej mocy w dniu Pięćdziesiątnicy za sprawą Ducha Świętego. Od Niego przyjęli Apostołowie światło i męstwo przepowiadania Ewangelii. W dniu Pięćdziesiątnicy objawił się w Jerozolimie Kościół posłany do wszystkich narodów, przemawiający różnymi językami; Kościół powszechny, jeden w wielości osób i wspólnot, które odtąd będą go tworzyły w miarę, jak Dobra Nowina zbawienia będzie docierać do nowych ludzi i nowych ludów”.
Trzy lata po upadku systemu totalitarnego – z inspiracji Ojca Świętego – Kościół w Polsce podjął dzieło reorganizacji własnych struktur administracyjnych. U podstaw tego projektu, oprócz przywołanego argumentu ewangelicznego, leżały przede wszystkim wskazania Soboru Watykańskiego II, a wśród nich założenie, że każdemu biskupowi w diecezji należy stworzyć właściwe warunki do owocnego wypełniania pasterskich obowiązków dla zbawienia ludu Bożego.
Po zmianach społeczno-ustrojowych należało zwiększyć liczbę metropolii, aby lepiej odpowiedzieć na potrzeby duszpasterskie wiernych i skuteczniej koordynować inicjatywy pastoralne. Widziano także konieczność ustanowienia nowych diecezji w zależności od zaludnienia poszczególnych regionów. Decyzję tę motywowano też pragnieniem lepszej organizacji sieci parafialnej, katechizacji, życia sakramentalnego, nauczania religii w szkołach i działalności charytatywno-opiekuńczej. Wskazywano na wzmocnienie roli seminariów diecezjalnych, życia konsekrowanego i katolickich mediów. Ponadto nowe struktury miały służyć budzeniu wiary, nadziei i miłości w sercach wiernych oraz być skutecznym narzędziem nowej ewangelizacji i religijno-moralnego odrodzenia narodu na progu trzeciego tysiąclecia.
Wymienione racje duszpasterskie papież Jan Paweł II potwierdził i zawarł w bulli ogłoszonej 25 marca 1992 r.: Totus Tuus Poloniae populus (z łac. Cały Twój lud w Polsce). Na mocy tego dokumentu Ojciec Święty powołał 8 nowych metropolii i 13 nowych diecezji. Wśród nich metropolię katowicką, w skład której weszły: diecezja opolska, nowoutworzona diecezja gliwicka i diecezja katowicka, podniesiona do rangi archidiecezji. Na stolicę górnośląskiej metropolii kościelnej wyznaczono miasto Katowice.
Bracia i Siostry!
W perspektywie wielowiekowej historii Kościoła 25 lat to zaledwie chwila. Jednak Kościół, doświadczony pedagog, ofiaruje nam czas, aby każdy dzień naszego życia wypełnić odkrywaniem Bożych tajemnic i świadczeniem o miłości Boga do człowieka. Tą logiką kieruje się również Wielki Post, przeżywany przez nas aktualnie czas nawrócenia i przygotowania do Świąt Wielkanocnych.
Liturgię słowa Bożego dzisiejszej niedzieli wypełniły obrazy upadku pierwszych rodziców i kuszenia Pana Jezusa na pustyni. Ukazany w Księdze Rodzaju grzech Adama i Ewy obnaża ludzką pychę, która prowadzi do odrzucenia Bożej łaski, a w konsekwencji do samozagłady – wygnania z rajskiego ogrodu. Pycha zamienia podarowaną przez Stwórcę harmonię w rozchwianie i chaos. Zerwanie owocu z drzewa poznania dobra i zła winniśmy odczytywać jako metaforę niepohamowanych ludzkich pragnień, które niszczą życie przekazane nam przez Pana Boga w całej jego pełni i pięknie.
Z kolei święty Mateusz Ewangelista opisuje samotność Jezusa podczas czterdziestodniowego postu na pustyni. Było to zaraz po przyjęciu przez Niego chrztu od Jana. W prawdziwe człowieczeństwo Syna Bożego wpisuje się doświadczenie pokus. Jednak Jego duchowe zmaganie staje w wyraźnej opozycji do postawy pierwszych rodziców w raju. Wnosi zwycięstwo nad pokusą i złem oraz nadzieję zbawienia. W tym kontekście Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina: „Jezus jest nowym Adamem, który pozostaje wierny tam, gdzie pierwszy Adam uległ pokusie. Jezus doskonale wypełnia powołanie Izraela, w przeciwieństwie do tych, którzy prowokowali kiedyś Boga przez czterdzieści lat na pustyni. (…) Zwycięstwo Jezusa nad kusicielem na pustyni uprzedza zwycięstwo męki, w której Jezus okazał najwyższe posłuszeństwo swojej synowskiej miłości do Ojca” (KKK 539).
Duchowa walka – wzmocniona przyjęciem słowa Bożego – stanowi jeden z elementów chrześcijańskiej tożsamości. W najgłębszym sensie, jak pisał papież Benedykt XVI, chodzi „o walkę z grzechem, a ostatecznie z Szatanem; to walka, która angażuje całego człowieka i wymaga zachowania czujności”.
Drodzy Bracia i Siostry!
Uznając własne grzechy, w pokorze powtarzamy dzisiaj za Psalmistą: „Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość” (Ps 51,3). Podejmujemy doroczne ćwiczenia wielkopostne (zob. kolekta), aby zbliżyć się do Boga. Jednocześnie dziękujemy za wspólnotę naszego lokalnego Kościoła, w której doświadczamy Bożej miłości, czcimy tego samego Ojca, budujemy relacje z ludźmi oraz wzrastamy w świętości poprzez różne formy zaangażowania we wspólnotach parafialnych i służbę bliźnim. Jako wierni trzech śląskich diecezji – metropolii katowickiej – tworzymy część Kościoła powszechnego, który „jest w Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego” (KK 1). Bożej Opatrzności wyrażamy wdzięczność za ten sakrament, który staje się dla każdego człowieka dobrej woli widocznym znakiem wyzwolenia z mocy grzechu, śmierci i szatana.
Obchodząc 25. rocznicę ustanowienia metropolii katowickiej, zapraszamy was do wspólnego dziękczynienia i świętowania. Jubileuszowe uroczystości zaplanowano na dwa kolejne dni. Najpierw, w sobotę, 25 marca br., o godz. 10.30, Biskup Gliwicki dokona w gliwickiej katedrze otwarcia I Synodu diecezjalnego, a następnie, o godz. 18.30, wyśpiewamy dziękczynne Te Deum w katedrze opolskiej. Zaś w niedzielę, 26 marca, o godz. 10.00 rozpocznie się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach panel dyskusyjny. Zaproszeni goście – świadkowie reformy administracyjnej Kościoła w Polsce, historycy i socjologowie religii – podejmą próbę odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób powołanie metropolii górnośląskiej stało się szansą społecznej i duszpasterskiej integracji wiernych, zamieszkujących nasz region. Szansa ta jest procesem realizowanym m.in. przez wspólne działania duszpasterskie, służące też budowaniu społeczności lokalnej – w oparciu o takie ewangeliczne wartości, jak przywiązanie do parafii, rodziny i ojcowizny, jak szacunek dla życia na każdym etapie oraz pragnienie przeżywania niedzieli jako dnia dla Boga i rodziny. Budujące i to dosłownie, naszą metropolitalną więź były wspólne wystąpienia Pasterzy metropolii w sprawie świętowania niedzieli i w kwestiach związanych z ekologią, troską o nasz wspólny dom oraz ich wspólne inicjatywy: Rok Życia Konsekrowanego i Rok Rodziny. Corocznie, wspólnie, we współpracy z samorządami wielu miast i gmin, promujemy rodzinę w czasie Metropolitalnego Święta Rodziny!
Punktem kulminacyjnym rocznicowych obchodów będzie Msza św. pontyfikalna z udziałem Biskupów Metropolii Górnośląskiej pod przewodnictwem Metropolity Katowickiego w katedrze Chrystusa Króla o godz. 12.00. Homilię wygłosi Biskup Opolski. Do udziału we wspólnym dziękczynieniu zapraszamy wszystkich wiernych naszej metropolii, duchowieństwo, osoby życia konsekrowanego oraz członków parafialnych wspólnot, ruchów, stowarzyszeń i przedstawicieli parafialnych rad duszpasterskich, a także poczty sztandarowe.
Papieska bulla Totus Tuus Poloniae populus stała się – jak napisał historyk – znakiem Bożej Opatrzności. Dwa jej pierwsze słowa, „Totus Tuus”, stanowiły biskupie i papieskie motto posługi świętego Jana Pawła II. Były wyrazem jego całkowitego zawierzenia Matce Bożej.
Idąc za przykładem naszego wielkiego Rodaka, przyszłość i nowe zadania podejmowane przez nas w ramach metropolii katowickiej powierzamy solidarnie Najświętszej Maryi Pannie. W Piekarach czcimy Ją jako Matkę Sprawiedliwości i Miłości Społecznej. W Rudach Raciborskich Maryja uczy nas pokory. Na Górze św. Anny wspiera nas matka Bożej Rodzicielki, święta Anna Samotrzecia, „Łączniczka pokoleń”. Niech te dwie święte kobiety, a także święty Jacek, patron naszej metropolii, uczą nas mówienia Panu Bogu „tak” oraz dodają odwagi w głoszeniu światu Chrystusowej Ewangelii. „Idźcie i głoście” – to nasza misja w metropolii i poza jej granicami!
Na każdy dzień realizacji tej misji z serca wszystkim błogosławimy: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
†Wiktor Skworc
Arcybiskup
Metropolita Katowicki
†Andrzej Czaja
Biskup Opolski
†Jan Kopiec
Biskup Gliwicki
Katowice – Gliwice – Opole, 27 lutego 2017 r.
DEKRET
BISKUPA GLIWICKIEGO
ZWOŁUJĄCY PIERWSZY SYNOD
DIECEZJI GLIWICKIEJ
Na większą chwałę Boga w
Trójcy Świętej Jedynego, w dwudziestą piątą rocznicę utworzenia Diecezji
Gliwickiej na mocy Bulli papieskiej Totus Tuus Poloniae Populus (25 marca
1992 r.), kierując się pragnieniem pogłębienia życia religijnego Ludu Bożego,
jak również ujednolicenia prawa diecezjalnego Diecezji Gliwickiej, obejmującej
wcześniej tereny diecezji katowickiej i opolskiej, oraz dostosowania
niniejszego prawa do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 25 stycznia 1983 roku,
niniejszym dekretem zwołuję Pierwszy Synod Diecezji Gliwickiej.
Uroczyste rozpoczęcie
Synodu będzie miało miejsce 25 marca 2017 roku w czasie Mszy św. odprawionej o
godzinie 10.30 w katedrze pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła w
Gliwicach. Do koncelebrowania Mszy Świętej zapraszam wszystkich kapłanów naszej
Diecezji. Zapraszam także do wspólnej modlitwy w czasie Eucharystii wszystkich alumnów
Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu, osoby życia
konsekrowanego, członków wspólnot i stowarzyszeń oraz wszystkich wiernych
Diecezji Gliwickiej. Następnie w Centrum Edukacyjnym im. Św. Jana Pawła II w
Gliwicach odbędzie się sesja otwierająca obrady synodalne, do udziału w której
zapraszam wszystkich, którzy z mocy prawa kanonicznego (kan. 463 KPK) osobnym
dekretem są powołani na Synod.
Aby Synod przyniósł
oczekiwane owoce, zachęcam cały Lud Boży naszej Diecezji, do refleksji i modlitwy
w tej intencji oraz do ofiarowania swoich cierpień i prac. Do szczególnej zaś
aktywności zachęcam wszystkich, którym zostały w tym Synodzie powierzone
szczególne zadania.
To wielkie dzieło
pochylenia się nad Ludem Bożym Diecezji Gliwickiej zawierzam wstawiennictwu
Najświętszej Maryi Panny i naszych Świętych Patronów Piotra i Pawła.
+
Jan Kopiec
Biskup Gliwicki
Światowy Dzień Chorego ustanowił Jan Paweł II w liście skierowanym 13 maja 1992 r. do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, kard. Fiorenzo Angeliniego.
Papież wyznaczył też od razu na obchody tego Dnia wspomnienie objawienia Matki Bożej w Lourdes, które przypada 11 lutego.
Ogólnoświatowe obchody tego Dnia odbywają się co roku w jednym z sanktuariów maryjnych na świecie. Ustanowienie przez Ojca Świętego Jana Pawła II Światowego Dnia Chorego stało się wezwaniem do całego Kościoła powszechnego, aby poświęcić jeden dzień w roku modlitwie, refleksji i dostrzeżeniu miejsca tych, którzy cierpią na duszy i na ciele. Jan Paweł II we wspominanym liście zaznaczył, że „ma on na celu uwrażliwienie ludu Bożego i – w konsekwencji – wielu katolickich instytucji działających na rzecz służby zdrowia oraz społeczności świeckiej na konieczność zapewnienia lepszej opieki chorym; pomagania chorym w dowartościowaniu cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej, a przede wszystkim na płaszczyźnie nadprzyrodzonej; włączenie w duszpasterstwo służby zdrowia wspólnot chrześcijańskich, rodzin zakonnych, popieranie coraz cenniejszego zaangażowania wolontariatu…” Sprawom ludzi chorych Jan Paweł II, sam doświadczający licznych chorób, poświęcił wiele miejsca w swoim nauczaniu. Często spotykał się z chorymi i niepełnosprawnymi, tak w Rzymie, jak i w czasie podróży apostolskich. Chorych prosił już na samym początku pontyfikatu o wsparcie modlitewne.
Po raz pierwszy Dzień Chorego obchodzono w 1993 r., a główne uroczystości odbyły się wtedy w Lourdes i – częściowo – w Rzymie. W kolejnym roku miejscem centralnych obchodów była Jasna Góra, a następnie: Jamusukro (Wybrzeże Kości Słoniowej, 1995), Guadalupe (Meksyk, 1996), Fatima (1997), Loreto (1998), Harissa (Liban, 1999), Rzym (2000, połączone z Jubileuszem Chorych), Sydney (2001), narodowe sanktuarium katolików indyjskich w Vailankamy (2002), Lourdes (2004), Jaunde w Kamerunie (2005), Adelajda w Australii (2006) i Seul w Korei Południowej (2007). W 2008 r., z racji 150. rocznicy objawień w Lourdes, Światowy Dzień Chorego obchodzono ponownie (jak w 1993 i 2004 r.) – w Lourdes.
W naszym kościele msza Święta w intencji chorych odprawiona będzie w sobotę 11 lutego o godzinie 8.00.
Źródło i całość: Brewiarz.pl
Każdego roku dziewczynka lub chłopiec, wybrani przez ORF odbierają Światło z Groty Narodzenia Pańskiego w Betlejem. Następnie Światło transportowane jest do Wiednia za pośrednictwem Austrian Airlines. W Wiedniu ma miejsce ekumeniczna uroczystość, podczas której Płomień jest przekazywany mieszkańcom miasta i przedstawicielom organizacji skautowych z wielu krajów europejskich.
Związek Harcerstwa Polskiego organizuje Betlejemskie Światło Pokoju od 1991 r. Tradycją jest, iż ZHP otrzymuje Światło od słowackich skautów. Przekazanie Światła odbywa się naprzemiennie raz na Słowacji raz w Polsce. Polska jest jednym z ogniw betlejemskiej sztafety. Harcerki i harcerze przekazują Światło dalej na wschód: do Rosji, Litwy, Ukrainy i Białorusi, na zachód do Niemiec, a także na północ – do Danii.